دچار ایدز حقوقی در فضای مجازی هستیم

معاون رییس قوه قضاییه گفت: ما در زمان حاضر در فضای مجازی دچار پدیده "ایدز حقوقی" هستیم یعنی بدلیل ناکارآمد بودن مسائل حقوقی، سامانه دفاعی خوبی در جامعه در برابر آن نداریم.

به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام و المسلمین هادی صادقی روز یکشنبه در نشستی با عنوان "حکمرانی نوین قضایی و نقش مردم و نخبگان" در دانشگاه اصفهان افزود: ایدز بیماری است که در آن سامانه دفاعی بدن انسان از بین می برود و در فضای مجازی نیز اگر مسائل حقوقی ناکارآمد باشد مانند ایدز می شود یعنی سامانه دفاعی جامعه از بین می‌رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی تاکید کرد: بتازگی جهان های جدید و عجیبی در فضای مجازی ایجاد شده است که به اندازه دنیای واقعی برای آنها به قانون نیاز داریم اما هنوز کاری برای آن انجام نداده ایم.

حجت الاسلام صادقی افزود: حقوقدانان ما باید به فکر این موضوع باشند تا عقب ماندگی ها در این زمینه را بسرعت جبران کنیم و به جای صرف پرداختن به مباحثی مانند تولید مقاله، قوانین کارآمدی در این زمینه وضع شود.

وی همچنین با تاکید بر اینکه در نظام حل اختلاف باید نقش های جدید مردم و نخبگان را دید و آنها را بازتعریف کرد و توسعه داد، اظهار داشت: ما باید روش های مختلف حل اختلاف که با فرهنگ ما همخوانی دارد را توسعه دهیم تا حل اختلاف دادگاهی به حداقل برسد.

معاون رییس قوه قضاییه با اشاره به اینکه در زمان حاضر به شکل حداکثری، مردم با کوچکترین اختلاف به دادگاه‌ها سوق داده می شوند، اضافه کرد: تشکیل شوراهای حل اختلاف در ۲۰ سال گذشته کار شایسته و جدیدی بود اما دچار فراز و فرودهایی هم شد و اکنون قانون سال ۹۴ بر آنها حاکم است که مهلت تمدید آن شهریور امسال به پایان می رسد و امیدواریم لایحه جدید که در مجلس در حال بررسی است، هرچه زودتر تصویب شود.

به گفته وی، در لایحه جدید، شوراهای حل اختلاف در دل دادگاه های صلح در نظر گرفته شده اند که این کار بسیار کمک می کند، ضمن اینکه ما دادگستری موازی نداریم.

حجت الاسلام صادقی با تاکید بر ضرورت توسعه بخش های دیگر شوراهای حل اختلاف یعنی میانجی‌گری و داوری گفت: بحث داوری دچار وضعیت غیرحرفه ای و آسیب شده و زمینه سوء استفاده عده ای را فراهم آورده است.

معاون رییس قوه قضاییه در عین حال با انتقاد از اینکه چرا تاکنون بسیاری از اصطلاحات حقوقی از زبان عربی به فارسی معادل‌سازی نشده است، تصریح کرد: بسیاری از مردم بدلیل آشنا نبودن با مفاهیم حقوقی و اصطلاحات عربی مندرج در آن، از مفاد قراردادهای مختلفی که امضا می کنند مانند قراردادهای ملکی مطلع نیستند و همین موضوع زمینه ساز برخی سوء استفاده ها شده است.

رییس مرکز توسعه حل اختلاف کشور ادامه داد: برای رفع این معضل، داوری حرفه ای تعریف شده است و از این پس داوران در شوراهای حل اختلاف باید مجوز بگیرند و دوره های آموزشی را طی کنند.

نگاه های سنتی در قوه قضاییه باید تغییر کند

معاون رییس قوه قضاییه همچنین با بیان اینکه نگاه دستگاه قضایی، قاضی ها و حقوقدانان بطور عمده سنتی است و باید تغییر کند، تصریح کرد: این حرف من به این معنی نیست که آنها از مسائل جدید آگاهی یا مطالعه ندارند اما خروجی آنها به این شکل است که از همان اول کار می خواهند مجازات کنند یا قوانینی در مجلس وضع می شود که تُند است و با کوچکترین جرم انگاری، مجازات گرایی و بعد حبس کردن مواجه ایم و این حاصل وضعیت حقوقی امروز ماست.

حجت الاسلام صادقی با تاکید بر اینکه این الگوواره های ذهنی هنوز سنتی است، افزود: ما برای حکمرانی جدید باید با مشارکت مردم و نخبگان، تا می توانیم مسائل را نقد کنیم و الگوهای سنتی را تغییر دهیم و اجازه ندهیم قوانین جدید تا این حد جرم انگار و کیفری باشد زیرا در پسِ ذهن ها این انگاره وجود دارد که تا جرمی اتفاق می افتد حتما باید مجازات شود درحالیکه نه سیره پیامبر این بوده و نه اسلام آن را خواسته است و نه عقل.

به گفته وی، این روزها موضوع حجاب نیز مطرح است و برای آن بحث کیفری مطرح می شود اما آیا اینها مسائل و مشکلات موجود را حل می کند.

وی بر ضرورت همکاری با دانشگاه ها برای رسیدگی به این موارد تاکید و اضافه کرد: ما اگر الگوواره های ذهنی را تغییر ندهیم پیشرفت نمی کنیم، فقط چند ماه قانونی جابه‌جا می شود اما از جریان سریع تحولات دنیا عقب می مانیم.

رییس مرکز توسعه حل اختلاف کشور با اشاره به موضوع حکمرانی خوب و جدید و مقایسه آن با حکمرانی سنتی در قوه قضاییه توضیح داد: حکمرانی سنتی مبتنی بر عدالت سِزادهنده، تعارض‌گرا و همراه با اِعمال قدرت از بالا به پایین است اما حکمرانی نوین باید مردم محور، جامعه محور، مشارکت جو و تعاملی باشد و نقش قاضی از عاملی مطلق به تسهیلگر یا میانجی‌گر تبدیل شود.

وی با بیان اینکه ما برای حکمرانی جدید در قوه قضاییه ابتدا به مطالعه و تفکیک نقش ها و نقش آفرینان مانند قوه مقننه و قضاییه، نهادهای وابسته مانند کانون ها، موسسه های حقوقی، نظام های صنفی و کارگزاران حل اختلاف پرداختیم، افزود: به ۱۷ روش از چند کشور در این زمینه دست یافتیم که درصددیم از بین آنها پنج یا شش روش را عملیاتی کنیم.

حجت الاسلام صادقی همچنین گفت: در فرهنگ اسلامی می گویند اگر کسی می خواهد قصاص شود باید اذن حاکم برای آن باشد، اذن حاکم به این معنی است که این حق وجود ندارد که بطور خودسرانه قصاص شود، بلکه باید ترتیبات حاکمیتی را طی کند.

وی اضافه کرد: اما برخی اذن حاکم را به شخص وصل می کنند نه به نظام حکمرانی که این تعبیر باید اصلاح شود، زیرا وقتی می گوییم اذن حاکم در امر قصاص لازم است به این معنی نیست که حتما رهبری اجازه دهند یا اگر فردی تفویض کرد خود رییس قوه قضاییه اذن دهد، این تعبیر نادرست است.

معاون رییس قوه قضاییه ادامه داد: اذن حاکم یعنی اذن نظام قضایی و همین کفایت می کند و وقتی فرایند طبیعی طی شود دیگر نیازی به اذن جدا ندارد.

وی همچنین در بخشی از سخنان خود گفت: من در عین حال که روشنفکرم، طرفدار مجازات شلاق هم هستم و در همه مجامع حقوقی از آن دفاع می کنم و برای آن دلیل هم دارم.

حجت الاسلام صادقی توضیحات بیشتری در این زمینه ارائه نکرد.

حسین هرسیج رییس دانشگاه اصفهان نیز در این نشست با بیان اینکه این دانشگاه حدود ۵۳۰ دانشجو در مقاطع تحصیلی مختلف در گروه آموزشی حقوق دارد، بر ضرورت ارتباط هرچه بیشتر بین دانشگاهیان و نخبگان با قوه قضاییه بمنظور حل مسائل و چالش های موجود در جامعه تاکید کرد.

در این نشست تعدادی از استادان دانشگاه و دانشجویان به بیان نظرهای خود درباره چگونگی همکاری بین قوه قضاییه و دانشگاه ها و همچنین مسائل حقوقی و قضایی پرداختند.

دانشگاه اصفهان با احتساب دانشکده‌های خوانسار و شهرضا دارای حدود ۱۹ هزار دانشجو و ۶۶۰ عضو هیات علمی در ۴۱۰ رشته تحصیلی است و یکی از دانشگاه های جامع برتر کشور به‌شمار می آید.

منبع: ایرنا

منبع: مشرق

کلیدواژه: انتخابات ترکیه قیمت دانشگاه اصفهان شورای حل اختلاف اصفهان قوه قضاییه ایدز حقوقی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت معاون رییس قوه قضاییه شوراهای حل اختلاف حجت الاسلام صادقی فضای مجازی اذن حاکم برای آن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۵۰۷۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر، مادر، ما متهمیم ...

وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...

چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.

آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.

قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.

آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟

آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟

نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟

در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست

اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..

به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.

شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.

باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.

پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.

همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.

قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

*فعال اجتماعی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032